Alimenty od dziadków – czy można ich dochodzić?
Nie ulega wątpliwości, że zobowiązanymi do alimentacji na rzecz dziecka w pierwszej kolejności są oczywiście jego rodzice. Jednak pomimo tego, że zaspokajanie usprawiedliwionych, bieżących potrzeb dziecka należy do obowiązków zarówno ojca jak i matki, nie zawsze wypełniają oni ten obowiązek.
Pojawia się zatem pytanie – czy ktoś inny poza rodzicami, na przykład dziadkowie, może być zobowiązany do płacenia alimentów na dziecko?
Rozwód a separacja, to dwie odrębne instytucje, dlatego pomiędzy nimi zachodzi wiele różnic. Przede wszystkim orzeczenie rozwodu powoduje ustanie małżeństwa. Małżeństwo przestaje istnieć i faktu tego nie da się już zmienić, jednak byli małżonkowie mogą ponownie wejść w związki małżeńskie. Natomiast orzeczenie separacji nie jest tożsame z ustaniem małżeństwa, nie kończy go, daje jedynie małżonkom możliwość przemyślenia decyzji o rozstaniu i sposobność powrotu do wspólnego życia – poprzez zniesienie separacji na zgodne żądanie małżonków – następuje wówczas powrót do sytuacji sprzed jej orzeczenia.
Jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w wyroku z 22.04.2016 r., II CSK 478/15, LEX nr 2075705 (z powołaniem się na wcześniejsze orzecznictwo), w postępowaniu cywilnym niedopuszczalne jest przeprowadzenie dowodu z nagrań uzyskanych w sposób przestępczy, a więc z naruszeniem art. 267 k.k. Nie jest natomiast wykluczone wykorzystanie dowodów, które tego przestępstwa nie stanowią, gdyż są utrwaleniem rozmowy, w której uczestniczył nagrywający, a więc są informacją uzyskaną legalnie. Wyrażenie przez osoby nagrane zgody na wykorzystanie nagrania w celach dowodowych przed sądem cywilnym usuwa zazwyczaj przeszkodę, jaką stanowi nielegalne pozyskanie nagrania. Brak takiej zgody wymaga przeprowadzenia oceny, czy dowód – ze względu na swoją treść i sposób uzyskania – nie narusza konstytucyjnie zagwarantowanego (art. 47 Konstytucji RP) prawa do prywatności osoby nagranej, a jeżeli tak, to czy naruszenie tego prawa może znaleźć uzasadnienie w potrzebie zapewnienia innej osobie prawa do sprawiedliwego procesu (art. 45 Konstytucji RP).
Zgodnie z art. 922 § 1 kc, prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Przejście to – spadkobranie – stanowi przykład sukcesji generalnej, a więc obejmującej co do zasady ogół praw i obowiązków majątkowych zmarłego. W myśl art. 924 i 925 kc, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.
Więcej “Podważenie i obalenie wydziedziczenia dokonanego w testamencie”
Skład i wartość majątku ulegającego podziałowi ustala Sąd (art. 567 § 3 KPC w zw. z art. 684 KPC). Zasadą jest, iż podział majątku wspólnego obejmuje składniki należące do danego majątku w dacie ustania wspólności oraz istniejące w chwili dokonywania podziału. Wartość tych składników ustala się według stanu na dzień ustania wspólności majątkowej i według cen obowiązujących w chwili zamknięcia rozprawy. W przypadku, gdy przyczyną ustania wspólności majątkowej jest orzeczenie rozwodu, datą ustania tej wspólności jest dzień uprawomocnienia się wyroku rozwodowego.
Więcej “Podział majątku wspólnego, a rozszerzenie majątku osobistego sprzed małżeństwa”
Z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać ustanowienia przez sąd rozdzielności majątkowej. W myśl § 2 tego przepisu rozdzielność majątkowa powstaje z dniem oznaczonym w wyroku, który ją ustanawia. W wyjątkowych wypadkach sąd może ustanowić rozdzielność majątkową z dniem wcześniejszym niż dzień wytoczenia powództwa, w szczególności, jeżeli małżonkowie żyli w rozłączeniu. Ustawodawca nie definiuje pojęcia „ważnych powodów”, pozostawiając kształtowanie jego rozumienia judykaturze i doktrynie. W piśmiennictwie podkreśla się, że ważne powody, dające podstawę do ustanowienia rozdzielności majątkowej, to wytworzenie się takiej sytuacji, która w konkretnych okolicznościach faktycznych powoduje, że dalsze trwanie wspólności majątkowej między małżonkami pociąga za sobą naruszenie lub poważne zagrożenie interesu majątkowego jednego z małżonków i z reguły także dobra rodziny. (J. St. Piątkowski: Stosunki majątkowe między małżonkami, Warszawa 1955, s.140, J. Winiarz: Małżeńskie stosunki majątkowe, s. 84, L. Stecki: Ustanie ustawowej wspólności małżeńskiej majątkowej, Poznań 1968, s.12, J. Ignatowicz: Prawo rodzinne, s.115).
Więcej “Rozdzielność majątkowa i intercyza, a pozew o separację czy rozwód.”
Zgodnie z art. 128 KRO obowiązek alimentacyjny, polegający na dostarczaniu środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania, obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.
Zgodnie z treścią art. 133 § 1 KRO rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Obowiązek alimentacyjny istnieje przede wszystkim względem małoletnich dzieci.
Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec ich dzieci stanowi uszczegółowienie ogólnego obowiązku „troszczenia się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka” i należytego przygotowania go, odpowiednio do jego uzdolnień, do pracy zawodowej. Powinność tą jako treść władzy rodzicielskiej w zakresie pieczy nad osobą dziecka ustanawia art. 96 zd. 2 KRO.
Obowiązek alimentacyjny obejmuje nie tylko dostarczanie środków utrzymania, ale w miarę potrzeby także środków wychowania. Dostarczanie środków utrzymania to w powszechnym rozumieniu tego wyrażenia zaspokajanie normalnych, bieżących potrzeb uprawnionego w postaci pożywienia, ubrania, mieszkania, opału, niezbędnych przedmiotów umożliwiających przebywanie w środowisku i w rodzinie, leków itp. Dostarczanie środków wychowania zaś obejmuje powinność starań o zdrowie uprawnionego, o jego rozwój fizyczny i umysłowy, stworzenie możliwości zdobycia wykształcenia, zapewnienie dostępu do dóbr kultury. Środki te służą zaspokajaniu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych. Żaden przepis ustawy jednak nie precyzuje w jakiej postaci mają być spełniane świadczenia alimentacyjne, zarówno te przeznaczone na zaspokojenie potrzeb utrzymania jak i wychowania.
Więcej “Alimenty – co się liczy dochód netto, dochód brutto, a może czysty zysk?”
Unieważnienie małżeństwa jest dopuszczalne przez Kodeks Rodzinny i Opiekuńczy. By było to możliwe, sąd najpierw musi zbadać, czy zaistniałe przesłanki są wystarczające, by związek małżeński unieważnić. W artykule przytaczamy, z czym wiąże się unieważnienie małżeństwa. W poniższym tekście uwzględniono głównie kwestie dotyczące małżeństwa kościelnego z jednoczesnym uwzględnieniem przepisów dotyczących małżeństw cywilnych.
Więcej ““Rozwód kościelny” czyli stwierdzenie nieważności małżeństwa”
Sprawy związane z rozwodem należą do zakresu prawa rodzinnego, stanowiącego wyspecjalizowany dział prawa cywilnego. Na pierwszy rzut oka wydawałoby się zatem, że kwestie rozwodowe nie będą związane z prawem karnym. Nierzadko zdarza się jednak, że w ramach sprawy rozwodowej wychodzą na jaw kwestie prawnokarne. O ile jeszcze jakieś przestępstwo rzeczywiście zostało popełnione, można powiedzieć że taka sytuacja jest naturalna. Rozwód a fałszywe oskarżenie niestety także idą ze sobą w parze. Częstokroć oskarżenie o popełnienie przestępstwa jest wykorzystywane jako „broń zaczepna” jednego małżonka przeciwko drugiemu dla potrzeb orzeczenia o winie, nawet wówczas, gdy o żadnym przestępstwie nie może być mowy. Czy fałszywe oskarżenie może odnieść skutek? Pamiętać należy, że małżonek fałszywie oskarżający o przestępstwo sam naraża się na odpowiedzialność karną.
Kwestie dotyczące alimentacji budzą sporo wątpliwości oraz emocji. Jednym z ważniejszych zagadnień są alimenty na dorosłe dziecko. W poniższym artykule sprawdzamy, czy pełnoletność jest granicą, do której należy płacić alimenty. Weryfikujemy także, co dzieje się, gdy dziecko osiągnie tę granicę wieku.